De tweede golf vraagt moed.
Vorige week zwom ik in zee. Het duurde even voor ik de moed had door te komen in het inmiddels afgekoelde water. Voetje voor voetje ging ik dieper. Onverwacht kwam een hoge golf op me af. Ik voelde de angst en de afkeer. Ineens was ik doornat. Hierna kon ik genieten en me overgeven aan de zee.
Nu is onverwacht de tweede Corona golf. Plots duiken we opnieuw een ongewisse tijd in. Wat we nu nodig hebben is moed. Om alle opdoemende gevoelens en gedachten onder ogen te zien. Moed is iets anders dan niet bang zijn. Moed vraagt alle emoties toelaten. Moed is nodig om juiste keuzes te kunnen maken en te doen wat goed is voor ons en onze omgeving. Zodat we deze lastige periode zo veilig en wel als mogelijk doorkomen.
In plaats van ons leven te managen en controleren, helpt het als we mee durven stromen met het leven. Als we onzeker mogen zijn en vrede hebben met niet-weten, omdat dit een pauze of overgangsperiode is. Vol vertrouwen dat het antwoord vanzelf komt. Niet vanuit ons hoofd, maar vanuit het innerlijk weten.
Compassie is hierbij een geweldige steun. Zonder onze kop in het zand te steken open staan voor de realiteit. Compassie brengt ons in contact met veiligheid en wijsheid en geeft verbinding. Compassie vergroot speelsheid, creativiteit en humor. Juist die kwaliteiten die we nodig hebben om te relativeren, plezier te hebben en open te staan voor nieuwe mogelijkheden.